Je bent hoogbegaafd als je een IQ hebt van meer dan 130.

Ongeveer 2%  van de bevolking is hoogbegaafd.

IQ betekent inteligentiemeting

Hoogbegaafde kinderen kunnen ook onderpresteren, dat betekent dat ze niet uitgedaagd worden en het dus saai vinden en minder hun best gaan doen.

Hok kan het zijn dat je denkt dat je het toch wel kan, omdat je slim bent en ga je minder je best doen.

Velen gaan ervan uit dat hoogbegaafden wonderkinderen zijn.

Dat ze alles kunnen, dat ze altijd hoge resultaten halen op school, dat ze nooit problemen hebben, enzovoort.

Vaak denkt men bij hoogbegaafden ook al vlug aan een stereotiepe nerd of Einstein.

De realiteit is echter anders: hoogbegaafden vormen een risicogroep.

Als men hen niet voldoende begeleidt en stimuleert, kunnen ze hun motivatie verliezen.

Met als gevolg dat ze kunnen gaan onderpresteren en allerlei andere negatieve gevolgen ervaren.

Hoogbegaafden kunnen ook niet alles even goed, niet op alle vlakken zijn ze even snel en ze moeten ook inspanningen leveren om te presteren.

De ene hoogbegaafde kan een aanleg hebben voor wiskunde maar ondertussen slecht presteren in taalvakken. Hoogbegaafden blinken vaak enkel uit in hun interessegebieden.

Soms wordt er ook van uitgegaan dat hoogbegaafden veel dezelfde persoonlijkheidskenmerken hebben (dat ze op dezelfde manier leren of zich hetzelfde gedragen).

Maar in de praktijk zijn hoogbegaafden onderling vaker meer verschillend dan op elkaar lijkend.